Wie zijn er weer terug?

by Petra de Goeij/ on 02 May 2022

Wie zijn er weer terug?

Zoals de vaste waarnemers van lepelaarringen al wel weten, zijn er altijd lepelaars die op vaste plekken opduiken in Nederland. Het worden ‘oude bekenden’. We zetten er een aantal in het zonnetje.

De eerste is Sinagote, een vrouwtje dat in 2006 geboren is op Vlieland en daar haar kleurringen kreeg: RB(E1)/W(1E). Al in dezelfde winter van 2006 bleek dat ze niet ver weg ging overwinteren, namelijk in Frankrijk in Bretagne, in het waddengebied van de Morbihan, bij het dorpje Séné. Verder is ze alle winters van haar leven waargenomen bij Séné, door meestal dezelfde lokale waarnemers. In augustus 2007 is ze een keer gezien in de Lauwersmeer bij het Jaap Deensgat, maar in oktober was ze alweer terug in Bretagne. In 2008 kwam ze alweer naar Nederland en toen is ze gezien nabij de haven van Den Oever. Vreemd eigenlijk dat ze al in haar eerste en tweede levensjaar naar Nederland kwam, want eigenlijk dachten we dat lepelaars pas gaan broeden in hun 3e kalenderjaar en dat ze de eerste 2 jaren in hun overwinteringsgebied blijven. In 2011, 2012, 2013 heeft ze gebroed op Schiermonnikoog op de Oosterkwelder.

In 2013 kreeg ze op Schiermonnikoog een zender op, en nieuwe ringen. Vanaf dat moment gaat ze door het leven als YfLY/aLY (makkelijk te onthouden als ieflie-alie, zoals Sven Prins voor alle kleurringcombinaties een ezelsbruggetje probeert te maken).

Vanaf dat moment is YfLY/aLY altijd gevolgd. In 2014 is ze eerst naar Schiermonnikoog gevlogen, maar heeft toen vrij snel besloten op Vlieland, op haar geboorteplek te gaan broeden. En vanaf dat jaar doet ze altijd hetzelfde. Ze broedt op Vlieland, wordt het meest gezien op het wad bij Lange Paal door boswachter Carl Zuhorn en fotograaf Michiel Muller. Vaak met een aantal andere bekenden, zoals een van haar dochters.

Ze overwintert dus altijd bij Séné, waar ze foerageert op het wad en met hoogwater in de Marais de Séné te vinden is achter het kantoor van beheerder Guillaume Gelinaud. Maar de laatste jaren verblijft ze het tweede deel van de winter wat zuidelijker in de zoutpannen van Guerande en in de Loire Atlantique.

Ieder jaar, voordat ze gaat broeden, wordt ze wel twee weken lang gezien in de Lauwersmeer, de Ezumakeeg, of wordt ze gezien in de slootjes bij Tibma, een gehucht bij Ee. Sinds 2017 worden er in augustus en september kleurringen afgelezen aan de Groninger Kust. Daar verzamelen zich honderden lepelaars met hoog water aan de wadrand. Sinagote wordt daar ieder jaar twee maanden lang gezien. Het leuke is dat ze ieder jaar zowel op Vlieland, als aan de Groninger Kust en ook in Marais de Séné gezien wordt met dezelfde gekleurringde lepelaars. Maar op iedere plek wel met andere lepelaars. Ze heeft dus verschillende vrienden op Vlieland, Ezumakeeg en Tibma, Groninger Kust en in Bretagne.

En nu, in mei 2022, is Sinagote waarschijnlijk weer aan het broeden op Vlieland. Ze is voor het eerst op de foto vastgelegd bij Lange Paal op 15 april door Michiel Muller, die daar iedere dag vanaf eind maart al was wezen kijken. Op 29 maart is ze voor het eerst dit jaar gezien door Roos Piek en daarna door verschillende waarnemers in de Ezumakeeg. Jammer genoeg is haar vaste vriend van Tibma, RYAN, sinds 2020 niet meer gezien. Hij was dan ook al aardig oud, geringd als kuiken in 1997.

Waar zijn Lauwers en BOTU?

Sinagote - Foto: Roos Piek

Sinagote - Foto: Roos Piek