Lepelaar Sinagote die in 2006 haar kleurringen YfLY/aLY heeft gekregen op Vlieland in de Oude Huizenvallei en een UVA-bits zender in 2013 op Schiermonnikoog is “van de radar verdwenen”. Ze heeft van 2014 t/m 2022 op Vlieland gebroed in verschillende kolonies: van 2014 tot en met 2016 in de Oude Huizenvallei en van 2017 tot en met 2022 in De Cranberryvallei. Over Sinagote is een boek verschenen in 2021: Sinagote, Het levensverhaal van een Lepelaar. Uitgeverij Noordboek. In het onderstaande geven we de informatie over wat er ná het boek is gebeurd.

Samenvatting van de waarnemingen van maart 2021 t/m september 2022

De eerste die haar zag in 2021 in Nederland was A. Goutbeek

26-3-2021	A. Goutbeek	Ezumakeeg	foeragerend
29-4-2021	Michiel Muller	Vlieland, Wad Westerseveld	foeragerend
16-7-2021	Michiel Muller	Cranberryvallei kolonie	voert kuikens
18-7-2021	Kees de Jager	Ezumakeeg

Van 30 juli tot en met 25 augustus 2021 is ze op het Lutjewad bij Hornhuizen aan de Groninger Kust gezien door Arjen de Boer, Marycha Franken, Petra de Goeij en Sven Prins.

De laatste waarneming van 2021 in Nederland is gedaan door

6-9-2021

Petra de Goeij

Lutjewad, Hornhuizen

rustend, slapend

De eerste waarneming in het najaar van 2021 in Frankrijk is gedaan door

21-9-2021

Francois Hemery

Marais de Séné

De laatste waarneming in het najaar van 2021 in Frankrijk is gedaan door

25-10-2021

P.de Goeij &T. Piersma

Marais de Séné

De eerste die haar zag in 2022 in Nederland was

15-3-2022

Roos Piek

Ezumakeeg

rustend, slapend

De eerst die haar zagen op Vlieland in 2022 waren

15-4-2022	Marloes van Diggelen, M. Muller en C. Zuhorn	Vlieland Lange Paal	foeragerend
22-7-2022	Michiel Muller	Wad Westerseveld	samen met twee jongen
16-8-2022	Michiel	Nieuwe Kooi	foeragerend
23-8-2022	Theunis Piersma	Lutjewad	foeragerend

De laatste die haar heeft gezien is

1-9-2022O

Petra de Goeij

Lutjewad, Hornhuizen

rustend, slapend

De zuidwaartse en noordwaartse trek van Sinagote in de jaren 2013 tot en met 2021

Hoe is het nu met Sinagote?

De vraag die veel mensen nu stellen is “leeft ze nog?”. Wel, we weten het niet. Haar zender is er in het voorjaar van 2022 mee opgehouden. De laatste waarnemingen zijn uit de nazomer van 2022. Carl Zuhorn en Michiel Muller zagen haar nog in augustus met haar jongen op het wad. Theunis Piersma zag haar eind augustus foerageren op het Lutjewad. Petra de Goeij is de laatste geweest die haar op de hoogwater vluchtplaats van Lutjewad heeft gezien op 1 september 2022. Guillaume Gelinaud, de beheerder van het overwinteringsgebied Marais de Séné in de Golfe du Morbihan, heeft haar de hele winter ook niet achter z’n kantoor gezien. Het lijkt erop dat ze er niet meer is. Maar het is bekend dat lepelaars weleens een jaar overslaan met broeden en in hun overwinteringsgebied blijven. Onze enige hoop is daarom dat ze in een gebied zit zoals de zoutpannen van Guerande, waar gewoon niemand komt en niemand haar dus ziet. Guerande is één van de drie gebieden waar Sinagote overwintert. Haar zenderdata laten zien dat ze iedere winter eerst twee-drie maanden in Marais de Séné verbleef, dan naar de Guerande ging en dan in maart nog een maand in de buurt van de Loire in het Marais de Prinquiau bleef. Dus wie weet, duikt ze volgend jaar gewoon weer op bij de Lauwersmeer of op Vlieland!

Bekende Lepelaar

Sinagote is een bekende vogel geworden. Michiel Muller, de fotograaf, werd in de afgelopen jaren dagelijks aangesproken door mensen die hem zagen zitten langs de Posthuisweg. Hij heeft heel wat educatief werk gedaan voor de lepelaars. Ze heeft een groep vaste fans!

Broedsucces?

Heeft Sinagote succesvol gebroed in de jaren 2014-2023? Jazeker, de UVA-bits zender slaat iedere 10 min een positie én een beweging op. Als een lepelaar foerageert wordt die beweging vastgelegd, als hij een prooi doorslikt ook. Stilstaan en rusten, het wordt allemaal geregistreerd. Daardoor konden we precies zien hoe lang ze op en bij het nest bleef. Dat betekent dat ze op één jaar na, zo lang bij het nest bleef dat ze wel jongen moet hebben groot gebracht, anders had ze de kolonie wel eerder verlaten. Het is echter maar één keer gelukt haar nest precies te lokaliseren en haar kleine kuikens te ringen. Dat was in 2014. Eén van die twee jongen is samen met Sinagote gefotografeerd in 2022. Zie de foto. In 2022 is Sinagote ook met twee grote kuikens gefotografeerd op de strekdam aan de Postweg. We hebben geen idee wie haar partners zijn geweest in die jaren want de keren dat Carl Zuhorn of Michiel Muller in de kolonie een partner zagen, dan was die ongeringd. Ze kan dus één partner hebben gehad, maar het kunnen er ook 9 zijn geweest. Zie de drie foto’s hieronder